اشعار محمل

سقا به آب، لب ز ادب آشنا نکرد
از آب پرس از چه ز سقا حیا نکرد

تجدید شد وضوی نماز امام عشق
بیهوده دست خویش به آب آشنا نکرد

تن چاک چاک دید و به بیداد، تن نداد
سر شد دو تا و قد بر دو نان، دو تا نکرد

جز لحظه ای که مشک به دندان گرفته بود
در عمر خویش خنده ی دندان نما کرد

دندان کند، چو گره وا نشد چرا
دندان او هم آن گره ی بسته وا نکرد

معراج او را به روی زمین شد ز پشت زین
همچون نبی عروج به سوی سما نکرد

مسجود را ندیده سر از سجده برنداشت
حق سجود عشق، چو او کس ادا نکرد


علی انسانی

1389/9/14
صفحه قبل صفحه بعد