فروغ بخش دل بی قرار ما عباس
چراغ لاله شبهای نینوا عباس
زبان الکن من بر نیاید از وصفت
حدیث عشق تو و شعر من کجا عباس؟
دعای دست تو در گوش آسمان جاری است
ز گوشه گوشه محراب کربلا عباس
قسم به معرفت و مردی و وفاداری
که شد رفیع مقام تو تا خدا عباس
تو از کدام دیار و کدام سلسله ای
ندیده چشم فلک چون تو با وفا عباس
هنوز علقمه در حسرت لبت مانده است
که سر کند همه شب ناله های یا عباس
هنوز چشمه امید تشنه کامانی
هنوز مانده به راه تو چشم ها عباس
ردای منصب سقایی ات تماشایی است
که مشک از تو نشد لحظه ای جدا عباس
گذشتی از سر و جان بر کنار شط فرات
به روز واقعه لب تشنه بی ریا عباس
گذشتم از همه حتی زخود به شوق وصال
از آن زمان که شدم با تو آشنا عباس
به پاس حرمت ایثار جان به راه حسین
علی و فاطمه گفتند مرحبا عباس
چرا شکفته نباشم چو گل من ای سالار
که عهد بسته ام عاشقانه با عباس
محمد علی سالاری
89/9/23
صفحه قبل
صفحه بعد