اشعار محمل

تا تو بودی خیمه ها آرام بود
دشمنم در کربلا ناکام بود

تا تو بودی من پناهی داشتم
با وجود تو سپاهی داشتم

تا تو بودی خیمه ها پاینده بود
اصغر ششماهه من زنده بود

تا تو بودی خیمه ها غارت نشد
گوشوار بچه ها غارت نشد

تا تو بودی دست زینب باز بود
بودنت بهر حرم اعجاز بود

تا تو بودی چهره ها نیلی نبود
دستها آماده سیلی نبود

تا که مشکت پاره و بی آب شد
دشمنت در خنده و شاداب شد

پهنه پیشانی ات در هم شکست
خیمه ات مثل حسین از پا نشست

ای که تو دست خدائی داشتی
هستی ات را بر زمین بگذاشتی

ای که زینب خواهرت گردیده است
فاطمه دور سرت گردیده است

آنکه طاق ابروانت را شکست
بعد تو بر سینه یارت نشست

بعد تو دشمن هیاهو می کند
وحشیانه بر حرم رو می کند
89/9/23
صفحه قبل صفحه بعد