اشعار محمل

پیام درد تو اندر نوا نمی گنجد
غمت میان زمین و سما نمی گنجد

چه چاره این بدن پاره پاره ات عباس
چو جسم اکبرم اندر عبا نمی گنجد
--
عباس زمین خورد و زمان میلرزید
از ترس زمین و آسمان میلرزید

زنهای حرم به رو نمی آوردند
اما بدن تمامشان میلرزید
--
از غُصه در این دشت کبابم کردند
کشتند تورا خانه خرابم کردند

عباس به پا خیز ببین بعد از تو
انگشت نمای خاص و عامم کردند
--
کس پیش تو دم ز زور و بازو نزند
کو آنکه برابر تو زانو نزند؟

لب تشنه ز علقمه گذشتی آری
دریا که به رودخانه ها رو نزند
--


1391/8/22
صفحه قبل صفحه بعد