اگر گم کرده ام راه حرم را
من از دست داده ام آب آورم را
به بالینش رسیدم دیدم آنجا
نشسته دیده گریان مادرم را
عَلم افتاده یک سو, مَشک یک سو
به خون دیدم مَهِ خوش منظرم را
مرا گفتا مبر جسمم به خیمه
رسان از من سلامی خواهرم را
نشد ممکن که تا آرم ز میدان
تن پر خاک و خون افسرم را
دگر سودی ندارد زنده ماندن
به میدان باید آرم اصغرم را
1392/8/11
صفحه قبل
صفحه بعد