اشعار محمل

من آمده ام تا که به پای تو بمیرم
امروز غریبانه برای تو بمیرم

غم نیست اگر در قدمت دست من افتد
شادم به خدا تا که به پای تو بمیرم

از خیمه دویدم که کنم جان به فدایت
خواهم که عمو زیر لوای تو بمیرم

ای کاش ذبیح تو شوم در ره توحید
تا در ره عشقت به منای تو بمیرم

این قوم اگر تشنه ی خونند، بیایند
آماده شدم تا که به جای تو بمیرم

بگذار که از خیل شهیدان تو باشم
بگذار که در کرب و بلای تو بمیرم

کو حرمله تا تیر بیندازد و من هم
زان تیر در آغوش وفای تو بمیرم

از قول من خسته جگر گفت «وفائی»
ای کاش که در راه ولای تو بمیرم

سید هاشم وفایی


1392/8/17
صفحه قبل صفحه بعد