اشعار محمل

بر بلندای فلک ذکر ملائک یا عیلست
هر که گوید یا علی، در روز محشر با علیست

در طواف کعبه گر با دیده ی دل بنگری
هر طرف آئینه ای باشد کزان پیدا علیست

گر خدا خوانم علی را، کفر باشد کفر محض
به که گویم المثنای حق یکتا علیست

ای یهودی، ای مسیحی، ای مسلمان، ای فلان
رکن کعبه، چلچراغ مسجد الاقصی علیست

در شب معراج احمد نور از لب نور بود
دید در افلاک، ماه لیله الاسرا علیست

مردگان دم میگرفتند ز عیسای مسیح
غافل از آنکه مسیحای دو صد عیسی علیست

اوست سر اسم اعظم، واقف است او بر امور
راز پنهان در عصای پنجه ی موسی علیست

با علی بودن علو و عزت آزادگیست
جبرئیل عرش را استاد بی همتا علیست

خواستگاران فراوان داشت دخت مصطفی
از خدا دستور آمد همسر زهرا علیست

بر فراز آسمان ها هم حکومت حق اوست
حاکم و فرمانروای عالم بالا علیست

قدرت کل دول، از ناخن او کمتر است
امپراتور بلند آوازه ی دنیا علیست

از غدیر خم چه میدانی؟، نمیدانی بدان
بعد پیغمبر امام و رهبر و مولا علیست

ای که هی دم میزنی از اولی و دومی
بشنو ای ابله، ولی مسلمین تنها علیست

اوست باب اله، باب العشق، باب المعرفت
شیعیان باب گرام زینب کبری علیست

تا عبد پرونده شیعه بدون خدشه است
قاضی دیوان کیفر، صاحب الامضاء علیست

1387/9/26

صفحه قبل صفحه بعد