اشعار محمل

شرافت مات تشریفات والای علی اکبر (ع)
تعالی شمّه ای از شأن اعلای علی اکبر (ع)

معاد پیچش زلفش نماد محشر کبری
قیامت جلوه ای از قد و بالای علی اکبر (ع)

تجلّی های پیغمبر در این آئینه بی وقفه
حرم را می کند محو تماشای علی اکبر (ع)

هم آوردی ندارد شیر حق در جنگ رو در رو
هزار الله اکبر، کیست همتای علی اکبر (ع)

به یک جولان چشمش قلب اردوگاه دشمن ریخت
عجب شوری به پا کرده است غوغای علی اکبر (ع)

نه تنها بهر استقبال از او پیغمبر آماده ست
خدا آغوش واکرده مهیّای علی اکبر (ع)

اگرچه حاصل عمرحسین(ع) از دست رفت اما
به رسم صبر تاب آورد تا پای علی اکبر (ع)

غم فرزند سنگین است، تا می شد تحمل کرد
ولی آخر به خاک افتاد بابای علی اکبر (ع)

به خاک افتاد طوریکه همه گفتند دق کرده
به خاک افتاد بین ارباً اربای علی اکبر (ع)

حسین(ع)افتاد از پا موقعی که دید افتاده
شکافی بین ابروهای زیبای علی اکبر (ع)

مسیحا آفرین آهی کشید و از نفس افتاد
خدایا کاش امکان داشت احیای علی اکبر (ع)

علی(ع)را تکه تکه از تمام دشت آوردند
ولی کامل نشد انگار اعضای علی اکبر (ع)

تنش را در عبا چیدند پیش چشم بابایش
عموعباس(ع)با دیگر عمو های علی اکبر(ع)

وحالا بین دارالحرب دور عمه ی سادات
بنی هاشم همه جمعند، منهای علی اکبر (ع)

مصطفی متولی


1398/6/7
صفحه قبل صفحه بعد