اشعار محمل

دوست دارم این دو گل را نذر چشمانت کنم
بیش از این چیزی ندارم تا که احسانت کنم

این دو کودک جای خود، من نیز قابل نیستم
خاک پایت گردم و جان را به قربانت کنم

گفته ام از پهلوی بشکسته نامی آورند
تا مگر راضی به اذنِ این دو طفلانت کنم

شانه بر مو، سرمه بر چشم و حمایل بسته اند
مستشان با گفتن ذکر حسین جانت کنم

من خجالت می کشم از خیمه ها آیم برون
نیستم راضی که یک لحظه پریشانت کنم

داغ اکبر، داغ های دیگرم برده زیاد
من فقط گریه بر آن خورشید تابانت کنم


1391/8/28
صفحه قبل صفحه بعد