اشعار محمل

نسیم صبح سعادت، خدا کند که بیایى
رسیده شب به نهایت، خدا کند که بیایى

جهان ز دود ستم شد سیاه در بر چشمم
فروغ صبح سعادت، خدا کند که بیایى

در این کویر خطرزا که نیست راه گریزی
دلیل راه هدایت، خدا کند که بیایى

سموم باد خزانی گرفته گلشن دین را
بهار باغ ولایت، خدا کند که بیایى

رسیده جان به لب از انتظار طولانی
تسلی دل امت، خدا کند که بیایى

به شیعیان تو دنیا شده است همچو جهنم
شمیم روضه‌ی جنّت، خدا کند که بیایى

هزار جمعه به یادت، چه ندبه‌ها که نکردم
تو ای تجلّی رحمت، خدا کند که بیایى

نشسته‌اند گروهی به آرزوی نگاهی
سحاب جود و کرامت، خدا کند که بیایى

تو اصل صوم و صلاتی، تو مایه‌ی برکاتی
تویی خلاصه‌ی خلقت، خدا کند که بیایى

امام حاضر و غایب، تو سیدی و تو صاحب
تویی نتیجه‌ی عصمت، خدا کند که بیایى

به شیعیان تو پناهی، به ذات حق تو گواهی
به حق حق تویی حجت، خدا کند که بیایى

به یادت ای گل نرگس، چه شعرها که سرودم
ز روی عشق و محبت، خدا کند که بیایى

شب ولادتت ای گل،‌ کند ثنای تو «خسرو»
ز پشت پرده‌ی غیبت، خدا کند که بیایى

1387/10/1
صفحه قبل صفحه بعد