اشعار محمل

خواهم که به زیر قدمت زار بمیرم
هر چند کنی زنده دگر بار بمیرم

دانم که چرا خون مرا زود نریزی
خواهی که به جان کندن بسیار بمیرم

من طاقت نادیدن روی تو ندارم
مپسند که در حسرت دیدار بمیرم

خورشید حیاتم به لب بام رسیده است
آن به که در آن سایه ی دیوار بمیرم

گفتی که ز رشک تو هلاکند رقیبان
من نیز بر آنم که از این عار بمیرم

چون یار به سر وقت من افتاد(هلالی)
وقست اگر در قدم یار بمیرم


«هلالی جغتایی»
90/1/22
صفحه قبل صفحه بعد