اشعار محمل

روز رنج و محن است، رخت ماتم به تن است
همگی گریه کنید که عزای حسن است

به خدا بر همه تا روز جزا معلوم است
که حسن در وطنش مثل علی مظلوم است

وا حسن وای حسن، وا حسن وای حسن

خیزد از طشت ندا ای خدا و ای خدا
اجر و پاداش نبی شده با زهر ادا

این همه برگ گل و لاله که در این لگن است
پاره های جگر یوسف زهرا حسن است

وا حسن وای حسن، وا حسن وای حسن

بس که پر بود دلش از غم و رنج و محن
طشت خون هم جگرش سوزد از داغ حسن

همه در غربت آن نور دو عین گریه کنید
باید از داغ حسن مثل حسین گریه کنید

وا حسن وای حسن، وا حسن وای حسن

آن که یوسف شده مست از بوی پیرهنش
شده از تیر جفا لاله باران بدنش

ماهیان در دل دریا به حسن گریه کنید
همه با حضرت زهرا به حسن گریه کنید

وا حسن وای حسن، وا حسن وای حسن

جگر صبر کباب بود از صبر حسن
گریه ممنوع بود بر سر قبر حسن

نه فقط شعلة داغش زده آتش به دلم
قبر بی شمع و چراغش زده آتش به دلم

وا حسن وای حسن، وا حسن وای حسن

1387/11/2

صفحه قبل صفحه بعد