اشعار محمل

شعر

اشکم ز هجر روى تو خوناب شد حسین
مویم ز غصّه رشته مهتاب شد حسین

هر جا کنار آب نشستم زداغ تو
از بسکه سوختم جگرم آب شد حسین

جانسوزتر ز داغ تو دیگر کسى ندید
خورشید هم ز داغ تو در تاب شد حسین

یادت که بود مونس جانم به روزها
شبها چراغ گوشه محراب شد حسین

باز آمدم به شام کنار رقیه ات
جائى که نور چشم تو در خواب شد حسین

تو غرق خون به خاک فتادى و تشنه کام
اما بناى زینبت از آب شد حسین


آینه عزا، ص 37
90/1/15
صفحه قبل صفحه بعد