شعر
یا حسین دل اسیر محنت توست
دیده آیینه دار طلعت توست
رحمت واسعه تو هستی، تو
همه عالم گواه رحمت توست
نی فقط در زمین، که در ملکوت
هر کجا که بنگری صحبت توست
کرم و بخششی است خوی شما
لطف و احسان وجود عادت توست
کربلا را ندیده ام، اما
آرزویم همه زیارت توست
کربلایی که قتلگاهی داشت
قتلگاهی که جای غربت توست
شمر آمد میان آن گودال
آری این قصه شهادت توست
من نگویم چه ها گذشت و چه شد
که زبان قاصر از حکایت توست
روی سینه نشست، واحزنا
این دگر اوج هتک حرمت توست
1391/9/5
صفحه قبل
صفحه بعد