اشعار محمل

منظر دل های ماست، کرب و بلای حسین
مرغ دل ما زند، پر به هوای حسین

یک نگه کربلا بِه بود از صد بهشت
جنت اهل دل است، صحن و سرای حسین

دیدن باغ بهشت، مژده به زاهد دهید
زاهد و حور و قصور، ما و لقای حسین

تربت پاکش بود داروی هر دردمند
دار شفای خداست، کرب و بلای حسین

ملک سلیمان بود در نظرش بی بها
آن که گدایی کند پیش گدای حسین

هرکه رود کربلا بوسه به خاکش زند
بشنود از قدسیان، بانگ و نوای حسین

چون به عزاخانه اش پا نهی آهسته نه
بال ملایک بود، فرش عزای حسین

خنده کنان می رود، روز جزا در بهشت
هرکه به دنیا کند، گریه برای حسین

غم نخورد بعد از این، بهر سرای دگر
آن که «شکوهی!» شود، نوحه سرای حسین


1393/9/16
صفحه قبل صفحه بعد