من باغبان باغ، آتش گرفته هستم
رفته تمام هستم، در این سفر ز دستم
می میرم از جدایی
حسین داداش کجایی
جای نفس بر آید از سینه ام شراره
بر آسمان زینب نمانده یک ستاره
قیمت گرفته چشمم با اشک دانه دانه
دارد ز یوسف خود یک پیروهن نشانه
دیدم که روی اصغر، گردیده پاره پاره
دیدم تمام طفلان، به گرد گاهواره
چون شمع صبح گاهی داغ تو کرده آبم
ای آفتاب زینب ببین در آفتابم
1387/7/23
صفحه قبل
صفحه بعد