من که شد زندان هارون قتلگاهم
بی‌گناهی نزد هارون شد گناهم
ای خدا ای حیّ بی‌چون
نَجِّنی مِنْ حبسِ هارون
****
رو به روی خاک زندان می‌گذارم
یا رضا می‌گویم و جان می‌سپارم
ای خدا ای حیّ بی‌چون
نَجِّنی مِنْ حبسِ هارون
****
بارالها این قفس روزن ندارد
تا نسیمم بویی از معصومه آرد
ای خدا ای حیّ بی‌چون
نَجِّنی مِنْ حبسِ هارون
برق هجران قطره قطره کرده آبم
لحظه لحظه می‌دهد قاتل جوابم
ای خدا ای حیّ بی‌چون
نَجِّنی مِنْ حبسِ هارون
****
اشک غم در دیده و سوزم به سینه
پر زند مرغ دلم سوی مدینه
ای خدا ای حیّ بی‌چون
نَجِّنی مِنْ حبسِ هارون
****
قاتلم آید به دیدارم شبانه
می‌زند بر پیکر من تازیانه
ای خدا ای حیّ بی‌چون
نَجِّنی مِنْ حبسِ هارون
****
شسته زنجیر من از اشک دو دیده
لحظه‌های آخر عمرم رسیده
ای خدا ای حیّ بی‌چون
نَجِّنی مِنْ حبسِ هارون
1389/4/9
صفحه قبل
صفحه بعد