شکسته بالم و صیاد گرم آزاراست
غریب کشتن مظلوم رسم این دار است
چنان گرفته گلوی مرا دوپنجه ی غم
نفس کشیدن من وای، سخت دشوار است
گلی که دیده ی گلزار بود منزل او
به هر طرف که نظر می کند کنون خار است
قسم به غربت غربت گرفتگان زمین
یگانه مونس من خشت های دیوار است
1391/3/25
صفحه قبل
صفحه بعد