تو سوره عشق منی، خوشم که آیه توام
هر جای عالم که باشم، به زیر سایه توام
دوبیتی های اشک من رو دیوارای کوچه ها
با خط کوفی می نوشت: کوفه میا کوفه میا
گرفتار شهری شدم که آدماش پوشالی ان
بویی نبردن از وفا تو خالی تو خالی ان
می ترسم اینجا بچه هات اسیر و دربدر بشن
دخترا بی بابا بشن مادرا بی پسر بشن
***
سرم بالای داره و اگر چه من جون به لبم
یه غصه بیشتر ندارم همش به فکر زینبم
خوشم برای کربلا آقا منم توشه دارم
گوشه کنار قافله ات چندتا جگر گوشه دارم
الهی دخترم آقا فدای دخترت بشه
جون تموم بچه هام فدای اصغرت بشه
1389/8/15
صفحه قبل
صفحه بعد