اشعار محمل

در کوفه غریبم من و کاشانه ندارم
گویی بروم خانه ولی خانه ندارم

گر تکیه به دیوار تو کردم ز غریبی است
در شهر شما، خانه و کاشانه ندارم

یک شهر پر از دشمن و من یکه و تنها
چون طایر دور از چمنم، لانه ندارم

بی جایم و ماوا، نبرم راه به جایی
چون شمع، همی سوزم و پروانه ندارم

بهر پسر فاطمه چون نامه نوشتم
غیر از غم آن خسرو فرزانه ندارم

جزکشته شدن در ره حق هیچ تمنا
از مردم از حق شده بیگانه، ندارم

سید محمد خسرو نژاد
1389/8/23

صفحه قبل صفحه بعد