اشعار محمل

حسین، ای یوسف زهرا! میا کوفه، میا کوفه
امان از ظهر عاشورا، میا کوفه، میا کوفه‏

میا کوفه، میا کوفه، که لیلا بی پسر گردد
میا کوفه، میا کوفه، که زینب خون جگر گردد

میا کوفه که می ترسم سکینه بی پدر گردد
شود آواره در صحرا میا کوفه، میا کوفه
***
حسین، ای یوسف زهرا! میا کوفه، میا کوفه
امان از ظهر عاشورا، میا کوفه، میا کوفه‏

میا کوفه که از تن، دست عباسّت جدا گردد
میا کوفه که اصغر، بر سر دستت فدا گردد

میا کوفه که حقّت با دم خنجر ادا گردد
به جان زینبت مولا! میا کوفه، میا کوفه
***
حسین، ای یوسف زهرا! میا کوفه، میا کوفه
امان از ظهر عاشورا، میا کوفه، میا کوفه‏

میا کوفه که افتد بر زمین دوشاخه ی یاست
رسد تیر از کمان حرمله برچشم عبّاست

فتد در علقمه با چشم خونین اشجع النّاست
لب تشنه، لب دریا، میا کوفه، میا کوفه‏
***
حسین، ای یوسف زهرا! میا کوفه، میا کوفه
امان از ظهر عاشورا، میا کوفه، میا کوفه‏

میا کوفه که از سم ستوران توتیا گردی
میا کوفه که صدپاره زشمشیر جفا گردی

از آن ترسم که فردا با لب عطشان فدا گردی
ببین احوال مسلم را میا کوفه، میا کوفه‏

حسین، ای یوسف زهرا! میا کوفه، میا کوفه
امان از ظهر عاشورا، میا کوفه، میا کوفه‏
***

میا کوفه که کوفه می شود آماده بر جنگت
میا کوفه که گرگان می زنند ازهرطرف چنگت

میا کوفه که می بینم زنند از بام¬ها سنگت
فغان از این غم عظمی? میا کوفه، میا کوفه‏
***
حسین، ای یوسف زهرا! میا کوفه، میا کوفه
امان از ظهر عاشورا، میا کوفه، میا کوفه‏

میا کوفه که هفتاد و دو لاله در چمن داری
میا کوفه که چون قاسم، گل ناز از حَسن داری

میا کوفه که می‌بینم زخاک و خون کفن داری
به صحرا و بیابانها میا کوفه، میاکوفه‏

حسین، ای یوسف زهرا! میا کوفه، میا کوفه
امان از ظهر عاشورا، میا کوفه، میا کوفه‏
1389/8/24

صفحه قبل صفحه بعد