اشعار محمل

من آن شاخه گل افسرده بودم
که در نشکفتگی پژمرده بودم

زسوز سینه ام می نالم ای کاش
که در پشت همان در مرده بودم

چنان از ضرب سیلی رفتم از هوش
که راه خانه را گم کرده بودم

مغیره گر نبود در آن کشاکش
علی را من به خانه برده بودم

نمودم روی خود مخفی زمولا
زدشمن چون که سیلی خورده بودم

اگر دشمن نمی شد سد راهم
علی را من به خانه برده بودم
--
مدینه محشر کبری به پا بود
رسن برگردن شیر خدا بود

دو صد گلچین و یک گل, من چه گویم
گل حیدر به زیر دست و پا بود
90/2/10
صفحه قبل صفحه بعد