وا اُماه
---
کشتند زهرا را
ام ابیها را
---
دنبال حیدر می دوید
از سینه اش خون می چکید
شکر خدا زینب ندید
زینب نگاهش بر در است
در ذکر مادر مادراست
بگرفته او دامان من
زهرای من زهرای من
بودی چراغ خانه ام
تاریک شد کاشانه ام
در بین آن دیوار و در
دادی تو شش ماهه پسر