نه صبر به دل مانده نه در سینه قرارم
بگذار چو آتش ز جگر شعله برارم
گر زحمتت افتد که نهی پای به چشمم
بگذار که من چشم به پایت بگذارم
حیف از تو عزیزی که منت یار بخوانم
اما چه کنم جز تو کسی یار ندارم
یک لحظه بزن بر رخ من خنده که یک عمر
با یاد لبت خنده کنان اشک ببارم
دادند مرا دیده که روی تو ببیبنم
بی دیدن رخسار تو با دیده چه کارم
ای منتظر منتظران یوسف زهرا
پاییز شده بی گل رو تو بهارم
1389/8/3
صفحه قبل
صفحه بعد