اشعار محمل

تشنگی شد آشکار و آب شد نایاب، آب
تشنه لب هم کودک و هم مادر و هم باب، آب

نوگلان باغ طاها از عطش پژمرده اند
تا نخشکیده، کنید این باغ را شاداب، آب

نیست آبی در حرم جز آب چشم کودکان
آفتاب روی هر مه پاره شد مهتاب، آب

حال اصغر، آب می گیرد ز چشم تشنگان
نیست شیر و نیست آب و نیست او را خواب، آب

ای فلک! از مهر، از خورشید خود، گرمی بکاه
ابر را گو سایه افکن، تشنه را دریاب، آب

کوفیان از پایکوبی دست بردارید، اگر
می رسد بر گوشتان از خیمه بانگ آب آب

علی انسانی
90/6/5
صفحه قبل صفحه بعد