اشعار محمل

سینه ها را غمی فرا گرفته
شهر قرآن چرا عزا گرفته؟

رفته از سر، تا حبیبم، ای مدینه
من یتیمم، من غریبم، ای مدینه!
---
شد نهان آفتاب علم و دینت
سایه رحمه للعالمینت

بعد بابا غم نصیبم ای مدینه
من یتیمم، من غریبم، ای مدینه!
---
گرد غم بر سر و رویم نشسته
اولین رکنِ همسرم، شکسته

خون دل ها، شد طبیبم ای مدینه!
من یتیمم، من غریبم، ای مدینه!
---
نخل ها فسرده به حال مولا
غربت آمد به استقبال مولا

بی قرارم، بی شکیبم، ای مدینه!
من یتیمم، من غریبم، ای مدینه!
---
پدر از سرنوشت من خبر داد
بر من خون جگر برگ سفر داد

معنی اَمّن یُجیبم ای مدینه!
من یتیمم، من غریبم، ای مدینه!
89/11/12
صفحه قبل صفحه بعد