ای که از روز ازل ما را جدا کردی حسین
یک نگه کردی و ما را مبتلا کردی حسین
حاجت دنیایی و عقبایی ما را که هیچ
حاجت پیغمبران هم روا کردی حسین
خون تو خون خدا، خون نبی، خون همه
تو تمام دهر را صاحب عزا کردی حسین
گر نبودی باب توبه تا قیامت بسته بود
باب رحمت را به روی ما تو وا کردی حسین
نان شُبه، حب دنیا، باعث قتل تو شد
تا بماند اصل دین، خود را فدا کردی حسین
یاد دادی وقت فتنه جان نثاری واجب است
این چنین حق را ز باطل ها جدا کردی حسین
دشمنت هم دست خالی از کنارت برنگشت
تو کرم اندازه ی لطف خدا کردی حسین
با لب خشکیده ات زیر فشار چکمه ها
مادرت شاهد بُوَد ما را دعا کردی حسین
1394/9/4
صفحه قبل
صفحه بعد