Back Home

اشعار محمل

• صفحه اصلی
• حضرت زهرا


• آتش به جان گلشن طاها فتاده است
• از لاله زار توحید آتش زبانه می زد
• از میان شعله ها یاس مرا بیرون کشید
• عجب به عهد رسول خدا وفا کردند
• بس که دل بى ماه رویت در دلِ شب ها گریست
• دست دشمن یار تنهای مرا ازمن گرفت
• زهرا همان کسی است که بیت محقرش
• با گریه عقده از دل من وا نمی‌شود
• هزار بار شکستند رکن مولا را
• من آن شاخه گل افسرده بودم
• پشت در جان علی مرتضی افتاده بود
• هرگه که یاد آرم، زین آستانه مادر
• سینه ای کز معرفت گنجینه اسرار بود
• گفتم به گل عارض تو کار ندارد
• دلم از خون شده دریا و چشمم چشمه‏ ی جویی
• مرگ زهرا را بدین تعجیل کس باور نداشت
• نیش مسمار اگر لب به سخن وا می کرد
• گفتی صدف شکست، بگو گوهرش چه شد؟
• اجر و پاداش رسالت، شعله ی آذر نبود
• گلى که باغ رسالت از او معطر بود
• بوى خوش مى آید اینجا، عود و عنبر سوخته؟!
• آنکه قدش، فلک از غصه دو تا کرد، منم
• زدند شعله بر آن خانه اى، که عطر نبى
• من که آن روزِ ستم در پسِ در می رفتم
• اله زار وحی را دودی سیه پوشیده بود
• دود بود و دود بود و دود بود
• زنی شهید می شود، زنی به نام فاطمه
• تا از صمیم دل به علی اقتدا کند
• سایه ی سوختن خیمه به دیوار افتاد
• از نخست زندگی هرگز نمی شد باورم
• آیینه ی رسول خدا روی فاطمه
• شرمنده ام، حمایت من بی نتیجه ماند
• پشت در انبار هیزم گشته بود
• مادری خورد زمین و همه جا ریخت بهم
• پیش شوهر زن اگر گریه کند عیبی نیست
• هیزم رسید و آتشی از در بلند شد
• دامن فردوس و دود، چگونه باور کنم؟
• موجی رسید هیبت دریا تکان نخورد
• رنگِ پاییز به دیوارِ بهاری افتاد
• شعله در شعله دل کوچه پر از غم می شد
• تیره گی با جلوه ی داور نمی دانم چه کرد