Back Home

اشعار محمل

• صفحه اصلی
• عبدالله بن حسن


• الا ای کوفیان عبدالهم من
• غیرت خاکسترش رنگ دگر داشت
• عمو دانی چرا سویت دویدم
• گودال عطر یاس خدا را گرفته بود
• یک نفس آمده ام تا که عمو را نزنی
• در سرش طرح معما می کرد
• بحر طویل
• ای عمو تا ناله ی هل من معینت را شنیدم
• تا که در زمره ی عشاق پناهم دادند
• خواستم پر بکشم بال و پرم سوخت عمو
• هر چند به یاران نرسیدم که بمیرم
• آهی زدل کشید و رفت سوی قتلگاه
• چشم های آسمان گریان شده
• امشب یتیم مجتبى دل مى رباید
• آمدم تا جان کنم قربان تو
• شمع ها از پای تا سر سوخته
• بگذار تا بمیرم و تنها نبینمت
• خردسال مجتبی از خیمه گاه آمد برون
• قرآن چرا به روی زمین اوفتاده است
• وقتی عدو به روی تو شمشیر می کشد
• روح والای عبادت به ظهور آمده بود
• سلام باد به عبدالله آن صغیر دگر
• دردی به سینه هست که خاکسترم کند
• کشته ی دوست شدن در نظر مردان است
• پا برهنه شد و به میدان زد
• لشگریان خیره سر،چند نفربه یک نفر؟
• لب گودال زمین خورد و به دریا افتاد
• از خیمه گاه دویدم و گفتم عمو کجاست؟
• عمو رسیدم و دیدم؛ چقدر بلوا بود!
• دله در خون تپیده درد دارد
• ای عمو من هواییت هستم
• این کیست که طوفان شده میل خطر کرده؟
• عمو فدای جراحات پیکرت گردم
• من آمده ام تا که به پای تو بمیرم
• از میان خیمه تا گودال… با سر آمده
• طاقت ندارم لحظه ای تنها بمانی
• قصه ی هیچ کسی مثل من آغاز نشد
• مرد میدان بلا، بیم ز اعدا نکند
• مصحف ما، چه به هم ریختنت! وای عمو
• شمسی و روی زمین با روی ماه افتاده ای
• کوچکترین دلیر پس از شیرخواره بود
• دست او در دست های عمّه بود
• گر چه قدم کوچک است و بار ندارد